اشتراک و هماهنگی مواضع ولایتی و روحانی در سیاست خارجی/ عیان شدن مواضع نامزدها؛ حداقل دستاورد مناظره های زنده تلوزیونی

اشتراک مواضع و دیدگاه های کلان علی اکبر ولایتی و حسن روحانی در عرصه سیاست خارجی، این روزها بیش از همیشه آشکار شده است، بگونه ای که در مناظره تلوزیونی آخر نیز نه تنها این دو کاندیدا هیچ چالش مهمی در این باره با هم نداشتند بلکه دقت در محتوای سخنان ولایتی و روحانی حاکی از هماهنگی قابل توجه و حتی در برخی موارد پاسکاری آنها در این رابطه بود.

 

به گزارش رجانیوز، علی اکبر ولایتی در بخشی از سخنانش در مناظره سوم با پیوند زدن آشکار مذاکرات هسته ای و فشار بر مردم، به انتقاد از روند مذاکرات پرداخت و با بیان اینکه بخشی از مشکلات اقتصادی ریشه در تحریم‌ها دارد یادآور شد: باید افرادی متصدی کار شوند که این تجربه را دارا باشند، تجربه من در مصوبه 598 و اجرایی کردن قرارداد 1975 چنین چیزی است.

ولایتی اضافه کرد: در بحث هسته‌ای نیز باید به صورتی عمل کنیم که با کشورهای دیگر قهر نباشیم زیرا وظیفه دستگاه‌های دیپلماسی کاهش هزینه است و نه صدور بیانیه و اعلام مواضع.

 

وی افزود: بنابراین بنده فکر می‌کنم که دیپلماسی این است که در داخل کشور خودمان طوری رفتار بکنیم که باید بتوانیم یک تعامل با همه دنیا داشته باشیم و قضیه بده و بستان است و هنر دیپلماسی بیانیه صادر کردن نیست و حتما این روند مذاکرات هسته‌ای درست نیست و اگر درست بود وضع ما به این حالت نمی‌رسید.

 

ولایتی در بخش دیگری از سخنان خود نیز به دفاع از عملکرد لاریجانی در زمان تصدی بر پرونده هسته ای پرداخت.

 

از سوی دیگر، حسن روحانی نیز در بخشی از سخنان خویش، محتوای اصلی سخنان ولایتی را بگونه ای دیگر تکرار کرد.

 

وی در بخشهایی از مناظره مانند ولایتی به نقد جلیلی مشغول شد و با پیوند زدن مستقیم مذاکرات هسته ای و معیشت مردم، در پایان با سخنانی مشابه ولایتی، از روند مذاکرات هسته ای ابراز گلایه کرد.

 

روحانی همانند ولایتی گفت: به اعتقاد من شرایط امروز ما شرایط بسیار حساسی است و کسانی که تجربه لازم را دارند ، کسانی که دنیا را می شناسند و کسانی که می توانند از طریق مذاکره و منطق مسئله هسته ای را حل کنند باید بیایند.

 

روحانی در ادامه بیشترین ادبیات در بیان با ولایتی در نقد جلیلی را از خود بروز داد و همانطور که ولایتی اقدامات جلیلی را به خواندن بیانیه تشبیه کرد، روحانی نیز مذاکرات جلیلی را به خواندن مقاله مشابهت داد و گفت: فرصت با مذاکره واقعی ایجاد می شود و با اعلام مواضع و خواندن مقاله کار پیش نمی رود.

 

اما به نظر می رسد این مساله نه تنها تعحبی ندارد، بلکه با دقت در فیلم های تبلیغاتی منتشر شده از سوی روحانی و ولایتی بهتر بتوان ریشه این اشتراک مواضع در سیاست خارجی را درک کرد.

 

فارغ از اصرار روحانی و ولایتی در مستندهای تبلیغاتی خود برای به تصویر کشیده هاشمی رفسنجانی، حسن روحانی در بخشی از مستند اول خود؛ با نشان دادن ولایتی و بخشهایی از سخنان وی در برنامه "با دوربین" شبکه اول، درباره حضور سه وزیر امور خارجه اروپایی در ایران به تایید دیپلماسی خود در دوران اصلاحات می پردازد.

 

نکته ای که با توجه به گذشت تاریخ و آشکار شدن زیان های آشکار دوران دیپلماسی روحانی بر کشور، به شدت محل تامل است و بسیاری از کارشناسان ریشه هم افزایی این دو نفر در سیاست خارجی را حضور مدیران و چهره های مشترک نزدیک به یکدیگر در وزارت خارجه تحت عنوان "حلقه نیویورکی ها" می دانند.

 

از طرف دیگر، تاکیدات اخیر ولایتی بر "آشتی با دنیا" و نادیده گرفتن سیاست خارجی فعال و پویای دولت نهم و دهم که یکی از دستاوردهای آن میزبانی اجلاس سران عدم تعهد با حضور 120 کشور جهان بود، حاکی از مشی مشترک سیاست خارجی ولایتی و روحانی در نوع نگاه به کشورهای جهان است؛ بگونه ای که رابطه با امریکا و چند کشور اروپایی به مثابه "رابطه با دنیا" تلقی می شود و در مقابل ارتباط با مستضعفین جهان و دیگر کشورها در الویت دوم قرار میگیرد.

 

به نظر می رسد با توجه به بیانات مکرر رهبر معظم انقلاب در تایید رویکرد کلان سیاست خارجی دولت نهم و دهم؛ مواضع مشترک ولایتی و روحانی نشان می دهد فاصله آنها با نوع نگاه رهبر انقلاب در سیاست خارجی تا چه حد آشکار است و این می تواند حداقل ارمغان مناظره های زنده تلوزیونی جهت آشکار شدن مواضع نامزدهای انتخاباتی باشد.